Kapitalizmin kara tablosu!

Kapitalizmde kullanım değeri olan her şeyin metaya dönüştürülmesi, piyasalaştırılması, kadın cinselliği veya bir bütün olarak kadın bedeni için de geçerlidir.

Bu kapitalizmle birlikte kadın-toplum ilişkisinde ulaşılan son kertedir. Bütün bir köleci-feodal toplum kadını paramparça etmiştir; ama hiçbiri kapitalizmdeki gibi yıkıcı, kapitalizmdeki gibi köleleştirici olmamıştır. Kadını işgücünü dahi satamaz hale getiren kapitalizm, ona kendi bedenini satmayı, meta olarak sunmayı dayatıyor.

Şefkat-Der’in yayınladığı rapora göre; 55 ilde bulunan resmi genelevlerde çalışan kadın sayısı 3 bin, genelev harici “vesikalı” kadın sayısı 15 bin, gayri remi yani enformel sektörde (randevuevleri, oteller, sokaklarda çalıştırılan veya çalışmak zorunda bırakılan kadınları sayısı) 100 binin üzerinde. Ayrıca bu sektörde çalışan kadınların % 50’si, yani 50 binin üzerindeki kadınların çoğu çocuk yaşta!

Örneğin aynı rapora göre; küçük kız çocuklarının yoksul ailelerin çocukları, ailelerinden kaçmış-kaçırılmış, aile bireyleri ya da üvey baba tarafından cinsel istismara uğrayan, yetimhanelerden kaçan ve zihinsel engelli çocuklar bu fuhuş sektörüne sürükleniyorlar.

Şefkat Der’in raporu ne ölçüde doğru istatistik bilgiler içeriyor bilmiyor olsak da; sefalet ve gittikçe ağırlaşan yaşam mücadelesi, bu sektörde yoksulluktan ve çaresizlikten dolayı fuhuş yapan/yapmak zorunda olan kadınların sayısını arttırıyor.

Kadınlar bu işi niye yapmak zorunda kaldıklarını nedenlerini yazmakla bitiremeyiz elbette. Sonuçta bu işe girmiş, girmek zorunda kalmış, yaptığı bu hizmetle kar yani artı-değer üretiyor. Kapitalizm bu artı-değer sonuna kadar gasp ediyor.

Aslında bu yönüyle kadının her hangi bir fabrikada ya da ticari işletmede çalışan bir işçiden-emekçiden bir farkı yoktur. Sadece meta özeldir.

Kadını örseleyen, fiziki ve psikolojik anlamda yıpratan, bataklığı kurutabilmesi için, fuhuş’un ya da her türlü şiddetin hem kaynağına, hem de özgün yönüne yönelik mücadele içerisinde yer almasıyla olur. Fuhuşu bir sektör haline getiren ve yayan sisteme karşı; bir mücadele ağı oluşturmalı, kendi mücadelesini yükselterek, sınıf mücadelesinde yer alarak, burjuva-feodal sistemi yıkmasından geçiyor. Kapitalizmin bu kara tablosu ancak bu şekilde kaldırılır, çöplüğe atılır.