İzmir’de bir firmada insan kaynakları uzmanı olan Zeynep ile pandemi döneminin yaşamını nasıl değiştirdiğini konuştuk. Pandemi dönemiyle birlikte evden çalışma sistemine geçtiklerini, fakat bu sürecin tahmin ettiğinden de uzun sürdüğünü belirtiyor. Sokağa çıkma yasaklarının başladığı dönemi ise “Bir sokak ötemde oturan arkadaşıma yaptığım kekten bir parça götürürken endişe duyuyordum” diye ifade ederek, pandemi döneminde distopik bir toplum yaratıldığını söylüyor.
Bu dönemde politik olarak ciddi çelişkiler yaşadığını şu sözlerle anlatıyor Zeynep: “Devletin müdahalesini gerekli görmekle, bunun totalitarizmi pekiştirdiğini düşünmek arasında sıkışıp kalıyorsun.”
“Yemek yapan kadınlar da var!”
Devletin yaratmaya çalıştığı “normalleşme” karşısında, kendi normalini ise şöyle tanımlıyor: “Evden ve günün birkaç saati endüstriyel anlamda iş ürettiğim, diğer saatlerinde beni mutlu eden şeyleri keşfettiğim, buldum dediklerimi sürdürdüğüm bir gün.”
Evden çalışmanın belirli zorlukları olsa da önceki sürece göre işlerinin azaldığını belirterek, bu sürecin işten çıkarmalarla sonuçlanabileceği ihtimalinin ise kendisini kaygılandırdığını söyleyen Zeynep, tüm kaygılarını bir tarafa bırakarak pandemi sürecinde kendisini mutlu eden keşifleri de paylaşıyor:
“Tek istediğim limonlu mu, sirkeli mi turşu kurmalı diye düşünmek. Kadınlara atfedilen bir görev olduğundan değil, yemek yemeyi sevdiğimden. Yemek yapan kadınlar da var!”
